Dit jaar kreeg ik een heel bijzonder sinterklaascadeautje. Marleen belde namelijk die dag dat ze toch langs zou komen in Uganda. Een week later stond ik al op het vliegveld om haar te verwelkomen in ons Uganda! Voor de trouwe lezers daarom weer eens een oud en vertrouwd weblogberichtje van ons tweeën.

De eerste week heb ik Marleen meegenomen in mijn dagelijkse leventje hier en zaten we van maandag t/m vrijdag in het ziekenhuis met verschillende kinderen. Voor mij ook wel eens gezellig om even lekker te kunnen kletsen als je 5 uur zit te wachten. Niet dat de kids niet gezellig zijn, maar een kind van nog geen jaar zegt nou eenmaal niet zoveel.

Op zaterdag hebben we genoten van ons oude vertrouwde chillplekje in Jinja, de Bujaghali Falls. Helaas waren de watervallen er alleen niet meer, desalniettemin hebben wij alsnog van ons dagje uit genoten.

De week erop begon weer hetzelfde, oftewel nog meer ziekenhuisbezoekjes. Maar vanaf woensdag hebben wij van onze driedaagse vakantie genoten. Wij hebben ons leven nog maar een keer geriskeerd door met de bus af te reizen naar het westen van het land om onze Ugandeze familie op te gaan zoeken. Waar mensen in Nederland al klagen over 1 minuut vertraging van de NS, werden wij rustig 2 uur aan de kant van de weg gezet met de mededeling dat de bus kapot was. Achteraf bleek dat onze chauffeur vond dat hij te weinig passagiers had en daarom dus aan het wachten was op de volgende bus van zijn maatschappij. Helaas voor hem, zat die te vol en moest hij alsnog met ons op pad. Helaas voor ons probeerde hij die 2 uur tijdsverlies weer in te halen, waardoor wij erg blij waren toen wij levend en zonder kleerscheuren onze bestemming bereikt hadden. (Verder is Uganda echt heel veilig hoor ;-) )
De familiereünie was verder een groot succes.

Daarna hebben we ook hier de kerst weer samen mogen vieren met de kids, net als vier jaar geleden.

Dit was weer even een update van ons samen, wij gaan nu nog even genieten van ons laatste avondje samen, na een super gezellige twee weken.

Liefs Marleen en Tamar!